Viewspaper.in

നിരുപാധിക സ്നേഹത്തിലേക്ക് വിശ്വാസം വിടരുന്ന ആവാസവ്യവസ്ഥ

പ്രഫ. ലീന ജോസ് ടി

Ecosystems that foster unconditional love

നിരുപാധിക കരുണാർദ്രസ്‌നേഹം (Unconditional Merciful Love) എന്ന പാരഡൈമിൽ ജീവനെയും ജീവിതത്തെയും കണ്ടെത്തുക. അതിനുള്ള വ്യൂസ്‌പേപ്പർ സെഷനുകളുടെ തുടക്കത്തിൽ കഴിഞ്ഞയാഴ്ച ഒരു ചോദ്യം ഉന്നയിക്കുക മാത്രമാണു ചെയ്തത്: മാറിയ ലോകത്തിന്, പുതിയ യുഗത്തിന്, നിരുപാധിക കരുണാർദ്രസ്‌നേഹത്തിന്റെ നല്ല വർത്തമാനമല്ലേ വേണ്ടത്?

അതു വേണ്ട എന്ന് ആരും പറഞ്ഞില്ല. അത്തരത്തിലുള്ള സ്‌നേഹം അനുഭവിക്കുകയും പ്രസരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യാനുള്ള ആഗ്രഹത്തിലാണു നാമെല്ലാവരും. പക്ഷേ, പലപ്പോഴും പറ്റുന്നില്ല. പറ്റുന്നതിന് എന്താണു വഴി? അതു കണ്ടെത്തുന്നതിനായി ആന്തരിക സ്വരത്തിനു കാതോർക്കുകയാണ് ഈ രണ്ടാം സെഷനിൽ നമ്മൾ കൂട്ടായി ചെയ്യുന്നത്.

ഒരു കാര്യം ചെയ്യണമെന്ന് ആഗ്രഹിച്ചിട്ട് അതു വേണ്ടത്ര നടക്കാതെ വരുന്നു എന്ന് കരുതുക. അവിടെ എന്താണു തടസ്സം, എന്താണു പ്രശ്‌നം, എന്താണു നമ്മുടെ ദൗർബല്യം എന്ന പരിശോധനയിൽനിന്നു തുടങ്ങുന്നതായിരുന്നൂ പഴയ കാലത്തെ ആലോചനാരീതി. നമുക്കിവിടെ പുതിയ കാലത്തെ, പുതിയ തലമുറകളുടെ, പുതിയ രീതിയിൽ ചിന്തിച്ചു തുടങ്ങാം.

പുതിയൊരു ദൈവവിചാരത്തിന്റെ യുഗം

വ്യൂസ്പേപ്പർ ടീം

(രാജ്യത്തിന്റെ വിവിധ ഭാഗങ്ങളിൽനിന്നായി മൂന്നു മെത്രാന്മാരും രണ്ടു ഡസൻ വൈദികരും പങ്കെടുത്ത 2022 ഫെബ്രുവരി 9-ലെ വ്യൂസ്‌പേപ്പർ സെഷനിൽ പാരഡൈം ഷിഫ്റ്റ് ഫെസിലിറ്റേറ്റർ പ്രഫ. ലീന ജോസ് ടി. നടത്തിയ അവതരണത്തെ ആധാരമാക്കി)

”ഒരു ആശയത്തിന്റെ സമയം ആഗതമായാൽ എല്ലാ സൈന്യങ്ങളെയുംകാൾ അതു ശക്തമാണ് ” എന്ന് വിക്ടർ യൂഗോ.

നിരുപാധികസ്‌നേഹം (Unconditional Love) ആണു ദൈവം. എല്ലാവരെയും ഭയത്തിന്റെ പിടിയിൽനിന്നു മോചിപ്പിക്കുന്ന നിരുപാധിക സ്നേഹത്തിന്റെ ആ സത്യമാണു യേശുവിൽ സമ്പൂർണ്ണമാക്കപ്പെട്ട ദൈവാവിഷ്‌കരണം. ഇതു വിശ്വസിക്കാൻ സമയമായി. കാരുണ്യംതന്നെയാണു ദൈവം എന്ന വിശ്വാസബോധ്യം ഏറ്റുപറയാൻ സമയമായി.

ഭയത്തിൽനിന്നു ഭയത്തിന്റെ അഭാവത്തിലേക്കുള്ള മനുഷ്യവംശത്തിന്റെ പരിണാമത്തിലെ ഒരു സവിശേഷഘട്ടത്തിലാണു നമ്മുടെ ലോകം.

ഹാർഡ് വർക്കിൽനിന്ന് സ്മാർട്ട് വർക്കിലേക്ക് സൃഷ്ടി തുടരുന്നു; പരിണാമവും

വ്യൂസ്‌പേപ്പർ ടീം

ഒന്നുമില്ലാത്തിടത്ത്, കാലം ഇല്ലാതിരുന്ന നേരത്ത് ദൈവം സൃഷ്ടി ആരംഭിച്ചു.

ആ സൃഷ്ടികർമ പരമ്പരയിൽ 1380 കോടി വർഷം മുമ്പ് അണ്ഡകടാഹത്തിന്റെ അണ്ഡം ഉണ്ടാവുന്നു. ശാസ്ത്രജ്ഞരിൽ ചിലർ അതിനെ ‘ദൈവകണം’ എന്നു വിളിക്കുന്നു.

അഞ്ഞൂറു കോടി വർഷം മുമ്പ് സൗരയൂഥം. നാനൂറ്ററുപതു കോടി വർഷം മുമ്പ് സൗരയൂഥത്തിൽ ഭൂമി. മുന്നൂറ്റെൺപതു കോടി വർഷം മുമ്പ് ഭൂമിയിൽ ജീവകോശം.

ഇരുപത്തഞ്ചു ലക്ഷം വർഷം മുമ്പ് ‘ഹോമോ’ എന്ന ജീവജാതി. രണ്ടര ലക്ഷം വർഷം മുമ്പുമുതൽ അതിൽ ‘ഹോമോ സാപ്പിയൻസ്’ എന്ന ഈ നമ്മൾ.

ദൈവത്തിന്റെ തനിച്ചുള്ള സൃഷ്ടികർമം അവിടെ പൂർത്തിയാവുന്നു. പിന്നീടങ്ങോട്ടു ദൈവവും മനുഷ്യരും ചേർന്നുള്ള സൃഷ്ടിയാണ്. അവിടെ, സ്രഷ്ടാവായ ദൈവത്തോടു ചേർന്നുനിൽക്കുന്ന മനുഷ്യർ, ദൈവമെന്ന പരമകാരുണ്യം അനുഭവിച്ച് സഹജീവികൾക്കു ദിവ്യമായ കാരുണ്യം ആകുന്ന മനുഷ്യർ, ദൈവത്തിന്റെ സഹസ്രഷ്ടാക്കൾ ആകുന്നു – Co-creators. സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ട സ്രഷ്ടാക്കൾ – Created Co-creators.

വിരിയട്ടെ, വിശ്വാസത്തിന്റെ വികസിക്കുന്ന ചക്രവാളങ്ങൾ

വ്യൂസ്പേപ്പർ ടീം

നമുക്കു പറയാം:

” ദൈവസ്നേഹത്തിനു മുന്നിൽ, പരമസ്നേഹത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ബോധത്തിനു മുന്നിൽ, ആ അവബോധത്തിനു മുന്നിൽ, അതിന്റെ അനുഭവബോധ്യങ്ങൾക്കു മുന്നിൽ, ഞാനിതാ സ്വയം സമർപ്പിക്കുന്നു…. എന്റെ വിശ്വാസഭാവനയുടെ ചക്രവാളങ്ങൾ വികസിതമാവാനുള്ള എന്റെ ആഗ്രഹം സമർപ്പിക്കുന്നു…

“എന്റെ ഉള്ളിലെ സ്നേഹാത്മാവ് ആകുന്ന അച്ചുതണ്ടിനോടു ചേർന്ന്, അതിനോടു ഭക്തമായി, എന്റെ വിശ്വാസഭാവന വിടരട്ടെ…… I accept the process of change; the process of growth; the continuous process of healing.”

ഭാവന ചെയ്യാൻ മനുഷ്യർക്കുള്ള ശേഷി, മനുഷ്യരിലെ ദൈവികശേഷി ആണ്. Creative power of God ആണത്. The divine power; the divine capacity; the divine creative potential. അതു നമ്മിലുണ്ട്.

എപ്പോഴും ഉപവാസത്തിലിരിക്കാം, എപ്പോഴും ആനന്ദിക്കാം

വ്യൂസ്പേപ്പർ ടീം

ഈ തലക്കെട്ട് ചിലരെ അമ്പരപ്പിച്ചേക്കാം. അമ്പരപ്പെടേണ്ട, ഉപവാസം എന്ന വാക്കിന്റെ നല്ല അർത്ഥം അങ്ങനെയാണ്.

അതനുസരിച്ച് നമ്മുടെ ഉപവാസസങ്കല്പത്തെ ഒന്ന് അഴിച്ചുപഠിച്ചാൽ (unlearn and re-learn), നമ്മുടെ കാഴ്ച മാറും; കാര്യഗ്രഹണം മാറും; മനോഭാവം മാറും; ഓരോ നിമിഷവും നമുക്ക് ആനന്ദിക്കാം എന്നു വരും.

മലയാളത്തിലെ ഉപവാസം സംസ്കൃതത്തിൽനിന്നു വന്നതാണ്. സംസ്കൃതത്തിൽ, ഉപവസിക്കുക എന്നു പറഞ്ഞാൽ ചേർന്നിരിക്കുക, അടുത്തിരിക്കുക.

ആരോടു ചേർന്ന്? ആരുടെ അടുത്ത്? ഉള്ളിന്റെയുള്ളിൽ ഉള്ള പരമസ്നേഹത്തോടുചേർന്ന്, ആ സ്നേഹത്തിന്റെ അടുത്ത്.

കുറ്റബോധത്തിൽനിന്നുള്ള രക്ഷ

(കുറ്റബോധസൃഷ്ടിയുടെ ക്രൂരലോകത്തിനു പുറത്തേക്ക് – രണ്ടാം ഭാഗം)

ഡോ. ജോർജ് പടനിലം

കുറ്റബോധത്തിന്റെ പാർശ്വഫലങ്ങളിൽ ഏറ്റവും പ്രസക്തം ‘എനിക്ക് എന്തോ കുറവുണ്ട്’ എന്നുള്ള കുഞ്ഞിന്റെ ഭയാകുലതയാണ്. ആ ‘കുറവ്’ എന്താണെന്നതിനെക്കുറിച്ച് അതിനു വ്യക്തതയില്ല. പക്ഷെ അതു നികത്തി പൂർണതയിലെത്തണ്ടത് ഒരു അനിവാര്യതയായി അതിനെ ബോധ്യപ്പെടുത്തും. ആവശ്യത്തിന് ആരോഗ്യമില്ലാത്തതുമൂലം വാക്‌സിനേഷനുകളും അറിവില്ലാത്തതുമൂലം അക്ഷരമാലകളും പരിശുദ്ധിയില്ലാത്തതുമൂലം ഭക്താനുഷ്ഠാനങ്ങളും കഴിയുന്നത്ര ചെറുപ്പത്തിലേ ആരംഭിക്കും. പക്ഷെ, പരിഹരിക്കുന്നതിനു പകരം ആ കുറവിന്റെ ആഴം വർദ്ധിക്കുന്നതല്ലാതെ പരിഹരിക്കപ്പെടുന്നില്ലായെന്നു പരിശീലകർക്കു ബോധ്യം വരുന്നില്ല. പാപിയാണെന്ന് അമ്പതുപ്രാവശ്യം പശ്ചാത്താപത്തോടെ ഏറ്റുപറഞ്ഞാൽ പരിശുദ്ധി കൈവരുമെന്നാണു എല്ലാ ഭക്തരും ചിന്തിക്കുന്നത്.

കുറ്റബോധസൃഷ്ടിയുടെ ക്രൂരലോകത്തിനു പുറത്തേക്ക്

ഡോ. ജോർജ് പടനിലം

ബാഹ്യലോകം പ്രശ്‌നങ്ങളുടെ ആവനാഴിയാണ്. എവിടെ നോക്കിയാലും കാരണമില്ലാത്ത ദുരന്തങ്ങളും പരിഹരിക്കാൻ പ്രയാസമുള്ള പ്രശ്‌നങ്ങളും. അവ അലട്ടാത്ത മനസ്സുകളില്ല. വസൂരി നിർമ്മാർജ്ജനം ചെയ്തുവെന്ന് അഭിമാനിക്കുകയും ആഹ്‌ളാദിക്കുകയും ചെയ്തതിനു പിന്നാലെയാണ് വൈറസും ചിക്കൻ ഗുനിയയും എബോള വൈറസുമൊക്കെ മനുഷ്യജീവനെ വേട്ടയാടിയത്. സമീപകാലത്ത് കോവിഡ് വൈറസ് ഭൂമിമുഴുവനും ജീവിതത്തെ തകിടം മറിച്ചു.

മനുഷ്യകുലത്തിന്റെ ദുർമ്മാർഗ്ഗജീവിതത്തിൽ കുപിതനായ ദൈവത്തിന്റെ ശിക്ഷയാണിതെന്നാണ് ദൈവവിശ്വാസികളിൽ ഭൂരിഭാഗവും കരുതുന്നത്. അഹങ്കാരവും ധാർഷ്ട്യവും പെരുകിയ മനുഷ്യനെ നിലയ്ക്കു നിർത്താൻ കാരുണ്യവാനായ ദൈവം രോഗത്തെ ഒരു ഉപാധിയാക്കുന്നുവത്രെ. വെള്ളപ്പൊക്കം, ചുഴലിക്കാറ്റ്, ഭൂകമ്പം, സുനാമി ഇങ്ങനെയുള്ള പ്രകൃതിദുരന്തങ്ങൾ ജീവിതത്തിന്റെ അനിശ്ചിതത്വത്തെ ഉദ്‌ഘോഷിക്കുന്നു.

മനുഷ്യരുടെ നികൃഷ്ട ജീവിതരീതിയിൽ ദുഃഖിതരാകുന്ന ദൈവങ്ങൾ അവരെ നശിപ്പിക്കാനോ നേരെയാക്കാനോ അയയ്ക്കുന്ന ശിക്ഷകളാണ് അവ എന്നായിരുന്നൂ കാലാകാലത്തോളം മനുഷ്യർ വിശ്വസിച്ചിരുന്നത്. ആ ദൈവങ്ങളെ പ്രസാദിപ്പിക്കാൻ കാലാനുസൃതമായ രീതിയിൽ പരിഹാരപ്രവൃത്തികളായി നിർദ്ദേശിക്കപ്പെട്ട നരബലി, മൃഗബലി, നേർച്ചകാഴ്ചകൾ മുതലായവ നടത്തിയും ദശാംശം നൽകിയും ദൈവകോപം ശമിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. പക്ഷേ, പ്രശ്‌നങ്ങളുടെ രൂക്ഷത കൂടുന്നതല്ലാതെ ദേവപ്രസാദം സമ്പാദിക്കാൻ ഇന്നോളം മനുഷ്യർക്കു കഴിഞ്ഞില്ല; ദുരന്തങ്ങളിൽക്കൂടി മനുഷ്യപ്രകൃതി മാറ്റിയെടുക്കാൻ ദൈവങ്ങൾക്കും കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല.

സൂക്ഷിച്ചുനോക്കിയാൽ കാണാം, ശിക്ഷാഭയത്തിന്റെയും പരിഹാരപ്രവൃത്തികളുടെയും പ്രേരകശക്തി കുറ്റബോധം എന്നൊരു ചിന്താവൈകല്യമാണ്. സമൂഹത്തിൽ ജീവിക്കാൻ പരിശീലിച്ച എല്ലാവരിലും കുടികൊളളുന്ന ഈ ചിന്തയാണ് അടിസ്ഥാന പ്രശ്‌നം. അബ്രഹാമിക മതങ്ങൾ (യഹൂദമതം, ക്രിസ്തുമതം, ഇസ്ലാം) അതിനെ പാപബോധമെന്നാണ് നാമകരണം ചെയ്തിരിക്കുന്നത്. പല യുക്തികളും നിരത്തിയുള്ള വിശദീകരണങ്ങളിൽക്കൂടി കുറ്റബോധവും പാപബോധവും തമ്മിൽ വ്യത്യാസം ഉണ്ടെന്നു വർണ്ണിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിലും സാരാംശത്തിൽ അവ സമമോ സമാനമോ ആണ്. കുറ്റവും പാപവും പര്യായങ്ങളാകുന്നിടത്ത് കുറ്റബോധവും പാപബോധവും പര്യായങ്ങൾ തന്നെ.

ആത്മാവു സഭകളോടു പറയുന്നത്

പ്രൊഫ. ലീന ജോസ് ടി.

സോവ്യറ്റ് സാമ്രാജ്യം തകർന്ന് ഇരുധ്രുവ ലോകം ഇല്ലാതാവുകയും വേൾഡ് വൈഡ് വെബ്ബ് നിലവിൽ വന്ന് ആശയവിനിമയത്തിന്റെ ആഗോളവത്കരണം അത്യുച്ചിയിലെത്തുകയും ചെയ്ത 1990-കളുടെ തുടക്കംമുതലുള്ള തലമുറകളെയാണ് ‘പുതിയ തലമുറക്കാർ’ (New Gen) എന്നതുകൊണ്ട് ഇവിടെ അർത്ഥമാക്കുന്നത്. അതിൽ ആദ്യതലമുറ മാതാപിതാക്കളായിത്തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. അവരുടെ കുഞ്ഞുങ്ങൾ വളർന്ന് മാതാപിതാക്കളായിത്തീരുമ്പോഴാണു പുതിയ തലമുറകളിലൂടെ സംഭവിക്കുന്ന യുഗമാറ്റത്തിന്റെ ശാസ്ത്രസാങ്കേതികവിദ്യാപരവും രാഷ്ട്രീയവും സാമൂഹികവും സാമ്പത്തികവുമായ ആഗോളമാറ്റങ്ങളുടെ വളർച്ചമുറ്റിയ ഒരു രൂപം കാണാനാവുക. എങ്കിലും അതിന്റെ ഏകദേശം നമ്മുടെ കൺമുന്നിലുണ്ട്.

പുതിയ കാലത്തേക്ക് ഒരു ഫാമിലി കമ്യൂണിയൻ നെറ്റ്‌വർക്ക്

കുഞ്ഞുങ്ങളോടു കൂടുതൽ സംഭാഷണം നടത്തുകയോ അതിന് ആത്മാർത്ഥമായി ആഗ്രഹിച്ചു പരിശ്രമിക്കുകയോ ചെയ്യുന്ന മാതാപിതാക്കളെയും അധ്യാപകരെയുമാണ് Family Communion Network സംബോധന ചെയ്യുന്നത്.

ഒരു യുഗമാറ്റം സംഭവിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഇന്ന് പുതുതലമുറയുമായി സഹയാത്ര (accompany) ചെയ്യാൻ മുതിർന്ന തലമുറയെ സഹായിക്കുന്ന വ്യൂസ്‌പേപ്പർ ആണ് ഈ നെറ്റ്‌വർക്കിനു മുൻകൈ എടുത്തത്.

പ്രത്യാശയില്ലാതെ മനസ്സിലാക്കുന്ന ‘യാഥാർത്ഥ്യം’ യാഥാർത്ഥ്യമല്ല

വ്യൂസ്‌പേപ്പർ ടീം

കഴിഞ്ഞ കാലത്തിലെയും വർത്തമാനത്തിലെയും അപവാദങ്ങൾ സൃഷ്ടിച്ച പ്രതിസന്ധിയെ കത്തോലിക്കാസഭ എങ്ങനെ അഭിമുഖീകരിക്കുന്നു?

ആഗോള സഭയുടെ തലപ്പത്തു ഫ്രാൻസിസ് മാർപാപ്പ നൽകുന്ന മാതൃകയല്ലാതെ കേരളത്തിലെ സഭാസമൂഹത്തിനു നല്ലൊരു പാഠമില്ല.

വ്യക്തികൾക്കും കൂട്ടങ്ങൾക്കും പ്രതിസന്ധിയെ (crisis) എങ്ങനെ നന്നായി കാണാൻ പറ്റും എന്നതിന്റെ ഏറ്റവും മികച്ച പാഠമാണ് കോവിഡ് പ്രതിസന്ധിയെ മുൻനിറുത്തി പാപ്പ ലോകത്തിനു നൽകിയിട്ടുള്ളത്. പ്രതിസന്ധിയെന്നാൽ, നമ്മിലെ നെല്ലും പതിരും പാറ്റിക്കൊണ്ട് മാറ്റത്തിനു തയ്യാറാകാനുള്ള അവസരം. വിരുദ്ധപക്ഷങ്ങൾ മുഖാമുഖം നില്ക്കുന്ന ഒരു സംഘർഷാവസ്ഥ (conflict) അല്ലത്.

ഈ പാഠത്തിലൂടെയാണ്, ”ലോകത്തിന്റെ ആധ്യാത്മിക നിയന്താവ്” (Spiritual director of the world) എന്നു പ്രഗത്ഭ ബ്രിട്ടീഷ് പത്രപ്രവർത്തകനും ഗ്രന്ഥകാരനുമായ ഡോ. ഓസ്റ്റിൻ ഇവറേ വിശേഷിപ്പിച്ച പാപ്പ ഇക്കാലത്ത് ക്രൈസ്തവ പ്രത്യാശയുടെ വലിയ പ്രവാചകനാകുന്നത്.